Anlamıyorsun bazen kendini, çevrendekileri. Kendi yaptıkların bile anlamsız gelmeye başlıyor. Sanki zihnin hala derin bir uykuda ve sen onun uyanmasını beklerken yaşıyorsun dünyada. Senin için bir şeyler ancak zihnin uyandığında anlam kazanacak. Dünyada insanların birbirini yemesinin sebebini o zaman anlayacak, belki onlara biraz daha benzeyerek bir şeyler kazanmaya başlayabileceğim.
Benim gibi maymun iştahlılara gelsin |
Hal böyle iken evde bir şeyler üretebilme ihtimalim sıfıra bayağı yaklaşıyor. Kendimde gördüğüm belkide en büyük eksikliğim bu. Kesinlikle evde bir şeyler yapamıyorum. Yapsam dahi üretici olarak değil palangalı köle gibi yaptığım için ortaya çıkan şey beni tatmin etmiyor.
Şöyle bir baktığımda ne yapıyorum bir işim olduğunda inceleyelim. Açıyorum bilgisayarımı ki sabah kalkınca yaptığım ilk iş. Bilgisayarın güç tuşuna basmak. Gözüm bile açılmadığında ellerim otomatik olarak yapıyor artık bunu. Açılınca ilk hedef www.türkanime.tv ye bir bakman yeni bir anime gelmiş mi diye. Bu da yine istemsiz gelişen eylemlerimden biri. Tüm animelerin yayınlandığı günleri, saatleri dahi bilmeme rağmen yinede gidiyorum. Bilgisayar başındayken günde birkaç kez tekrarlıyorum bunu istemesem, farkında olmasam bile. Sonrasında www.mangadenizi.com geliyor. Bakıyorum hemen yeni gelen manga var mı diye. Varsa o saniye içerisinde hemen hüpletiyorum. Bu da diğeri gibi gün içerisinde bir cronjob a bağlanmış gibi kendini yenileyen bir işlemim. Buna da baktık bir şey bulamadık. Sırada www.manga-tr.com var. Genelde en ümitsiz geldiğim yer burası. Burada da bulabilirsek okuyoruz. Bulamazsak hızla kaçıyoruz. Sonrasında bir kaç çene çalacak insan aradığım mabushimajo.blogspot.com ve mavimanga skype grubu geliyor. Oradaki insanlarla beraber saçmalamak iyi geliyor. Unutuyorum bir çok şeyi ve zaman geçiyor. Bu grupların hiç birinde hiç bir görevim olmamasına rağmen yine de sızıyorum aralarına.
Her zamanki gibi gülüp geçelim |
Şimdi diyeceksin ee nerede iş. İş aklımızdaydı bilgisayarı açınca ve bu kaos döngüsüne girince kaldı. Zaten bu döngüden bir şeyler bulamayıp iyice sıkılırsa canım o zaman hiç işmiş düşünemiyorum. O zamanda tek seçenek uzun boş sokaklar oluyor. Bunun sonucunda ise iş yine kalıyor. Projeler taslak aşamalarında bekliyor. Her şey bunu da yapayım olarak belirlenip senelerce listede yerini alıyor.
Neyse solucan deliğine kayseriden girip japonyadan çıkmak gibi oldu. Bu günlükte bu kadar. Saçmaladık rahatladık. Hadi güle güle. Burada bile yarım bir sürü yazım var... :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
hmm