28 Mart 2016

Uzun bir aradan sonra

Yine ben. Kendi bloğuma kim gelecekse. Neyse. Ne yalan söyleyeyim. Açıkçası burayı unutmuştum. Ben yazıyor ben çiziyorum biliyorum ama yine de bu aralar tam olarak kendimde değilim. Yine boşladım her şeyi. Yine bıraktım kendi haline dünyayı. O yüzdendir ki yeni yeni kalkıyorum tekrardan. Felsefe okumak istiyorum. Nedeni yok. içimden öyle geliyor. Aynen fiziği sevmeme rağmen elektronikten nefret etmem gibi. Ya da eskiden aşık olduğum matematikten artık köşe bucak kaçmam gibi. Kendimi bulacağımı düşünüyorum felsefe bilgisi edinirsem. Hiç değilse kendimle daha profesyonel olarak tartışabilirim :D.
Genelde hep inişli çıkışlıdır ruh halim. Bazen olur yanımdaki atom bombasını duymam bazende karıncaların ayak sesleri rahatsız eder beni. Tabi aynı gün içerisinde oluyor tüm bu durumlar. Bahaneler üretmek istemiyorum. Tam olarak neden böyle oluyor anlamış da değilim aslında. Güne geri dönüp baktığımda görüyorum. Ya da  bazı arkadaşlarım uyarınca. Neyse gene kaynattım dersi. Efenim felsefe aslında tam benlik bir alan. Dinlemeyi okumayı seviyorum. Hayal kurmak, uydurmak ve kurduğu hayallere inanmak benim işim ya. Tabi ötesine hiç bir zaman geçmedim. Sadece hayal kurar, inanır biraz mutlu olur bırakırım. Peşinde koştuğum kovaladığım her hangi bir hayalim, düşüncem, ideolojim ya da amacım yok. Yine de seviyorum her şey için bir hikaye uydurup  hayal etmeyi.

Kurduğum hayallerde yaşamak, hele de gece onları düşlemek paha biçilemez bence. Yine de o hayallerden uyanınca bir nebze üzülüyor insan. Düşünsene gece bir ejderha ile uçuyorsun. İstediğin, yöne , istediğin yere. Sonra sabah kalkıp işe gidiyorsun. Çevremde hayali olan ve onun hayalini gerçeğe dönüştürmek isteyeceğim birileri olmalı. Aynen animeler de, mangalar da yada efsaneler dekiler gibi. Bir kralın yanındaki bir adam, bir direniş çetesindeki biri, bir oyundaki ekip arkadaşı. Ana karakter olmayı istemem hiç bir zaman. Yan karakter olacaksın. Ana karakterin hayalleri o kadar uçuk, o kadar imkansız olacak ki sadece bir kaç kişi inanacak. Hatta ilk başta ben bile inan mamalıyım ve beni ikna etmeli.Yoksa zaten "Kedidir kedi" der geçerim.
Uuuuuu. Yine uçtuk arkadaş. Rüyalarımda böyle ya. bir bu rüyadayım pat başka birindeyim. Sonra başkası. Sabah olunca da biç birini hatırlamıyorum doğal olarak. Hep türkçe derslerindeki giriş,gelişme,sonuç olayını iyi anlatmadıklarından yada benim iyi dinlemememden kaynaklanıyor. :D
Yazmaya çalıştığım küçük hikayelerimde böyle. Bir bakıyorum elf olarak başladığım hikayeden bir fare olarak çıkıyorum. Yada ejderha aramaya çıkmışken uzaylı yaratıklarla savaşıyorum. Yok böyle bir şey okuyan direk yani. film şeridi kopup başka bir filme eklenmiş gibi oluyor.
Neyse bir saçmaladık sonunu alamadık. Bu yazının ana fikrini bence öss de sormalılar. Kimse bulamaz. Soranda dahil. :D Hadi güle güle gideyim ben. Sen de seni okuyacaj, dünyası daha da karışacak bir masum köylü bekle burada :P

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

hmm