Yine yazmaya başladık bakalım nerede son bulacak. Bu günkü sohbetimizin konusu tabi ki yine ben. Blog ta her şeyden çok kendimden bahsetiyorum. Kendimi kendime şikayet ediyorum resmen. ilgili makamlara başlığı ile yazdığım bu yazılarım çoğu zaman ilgili beyin, kalp, göz ve kulaklara ulaşmasa da yazmakta fayda var.
Bu yazıya aslında 26.10.2015 te başlamışım. Biraz yazıp bırakmışım. Taslaklara bakıyorum böyle 20 tane taslak var. Okudukça çok garip hissediyorum. Hepsin de isyanım aynı. Hepsinin sonuda aynı. Yarım tamamlanmamış. Kaç yıl olmuş. Neler atlatmış, neler yaşamışım. Yine de değişmemiş duygularım. Yine şikayetlerdeyim kendimi kendime.
Bazen büyüyorum kocaman oluyorum. Bazen küçülüyorum minicik oluyorum. Bazen nefes almayı bırakıyorum sırf sıkıldığım için bazense az geliyor aldığım nefesler. Sürekli aynı döngüde dolanıyorum sanki. Ne kadar çıkmaya, kırmaya çalışsamda olmuyor. Bir şekilde yine başa dönüyorum.Ona buna koşturmaya çalışıyorum ama hiç biride aradığım şey değil. O zaman yine başlıyor sıkılmalarım. Sığamıyorum hiç bir yere. Dar geliyor bu koca dünya sanki.
Bazende kızıyorum kendime. İnsanların ne dertleri var sen oturmuş sıkılıyorum sıkılıyorum. Hem hiç bir şey ile uğraşmıyorsun hem kukumav kuşu gibi aynı şeyi tekrar tekrar yazıyorsun diyorum.
Bu gün 04.08.2020 hala bitiremedim yazıyı. Sürekli kopuyorum kayboluyorum.O yüzden pratiğe kaçaraktan size bir parça bırakaraktan sonlandırıcam. Yoksa bitmeyecek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
hmm