Böhöööööö

Ramazanla birlikte döndüm yeniden. Efenim nasılsınız. İn, cin yafrum ne yaptınız. Bir siz bir ben zaten buranın yolcusu. Yine saçmalama kotamı doldurup yazıyı yoldan çıkarmadan aklımdakileri yazıp kaçayım. 

Son zamanlarda yine üşengeçlik de seviye atlıyorum. Hani efenim garfield bile benden çalışkandır yani. O derecelere geldim neredeyse. Boşta değilim. Başımı kaşıyacak zamanım olmaması lazım ama ben yinede yoğunlaşamıyorum.  Bir türlü planladığım gibi çalışma isteğim dönmüyor bana. Normal şartlar altında (bundan sonra n.ş.a olarak anılacaktır) planlar yapar ve buna uyardım. Artık olmuyor . Kendi yaptığım planlara isyan eder olmuşum. Buraya yazması bile zor geliyor. Nedenini de bilmiyorum açıkçası. Sadece bahar yaramadı bana. Yazdan ümitliyiz. 

Bana göre benim tekrar eski halime dönebilmem için temiz bir dayağa ihtiyacım var. Öyle bir dövmeliler ki beni bir karış havadaki o aklım kafatasımın içerisine girsin. Diğer organlarla iletişime geçsin ve ben bu boş vermişlik halimden çıkıp bir şeyler için uğraşan normal bir insan olayım. Arkadaş herkes öyle böyle bir şeyleri kovalıyor. İyi kötü. Zor kolay. Kimi ev almaya uğraşıyor kimisi evlenmeye, kimi arabasının modelini yükseltme derdinde, kimi işten kaytarma, bazıları para peşinde bazıları aşk. Yine de sabah kalktıklarında bir amaçları var.

Özellikle askerlik sonrasında bende hiç bir amaç yok. şunu yapayım bunu yapayım isteğim yok. Hani bir araba alacağım ona bile çok önemsemiyorum. N.Ş.A da o arabayı alacağım dediğimin ertesi haftası alır kurtulurdum. Uzatmaktan nefret ederdim. Şimdi ise salla abi modundayım resmen.

Ne diyorlarsa desinler depresyon mu bunalım mı bilemeyeceğim. Baharı bu mod da tamamladım. Artık dur demek lazım bir yerde. Yoksa kendi kendinin kuyruğunu yakalayan yılanlar misali kendimi yemeye başlayacağım. Eskiden çok övündüğüm doğru karar verme çizgime dönmem lazım tekrar. Sadece buna değil bu kararları yumurtanın son anına kadar da beklese uygulayan o haleti ruhiyeme de kavuşmam lazım. Kavuşmazsam oynadığım oyundan bile tat alamayacağım. İzlediğim dizi bir haz vermeyecek. Takip etmek için anime, manga aramayacağım. 

Hep bir şeylere karşı saçma bir inada sahip oldum. Hele ki birde bu inadıma karşı biri çıkmışsa tamam. Hayatta vazgeçmem. Yanlış olsun doğru olsun. Bana zarara versin fayda sağlasın. O öyle olacaktır. Bendeki en kötü huylardan birisi malesef. Can çıkmadan da huy çıkmazmış. Yani yapacak bişi yok. Bazen böyle uzun uzun hayal kuran insanları düşünüyorum acaba nasıl yapıyorlar. Benim gibi 3 saniye içerisinde bir işten sıkılıp diğerine atlamamayı nasıl başarıyorlar. 

Her paragrafta bir konu işliyormuş gibiyim. İyiki öğretmen olmamışım :D. Neyse. yine raydan çıktık. Bir uçtan girip denizin dibinden çıktık gibi. Bazen internette rastgele bloglara giriyorum. Öyle ilginç öyle değişik yazılar var ki. Onları gördükten sonra bunları yazan insanlarsa ben neyim diyorum. Birde bu yazıya es kaza yolu düşecekleri düşünüp. Nasıl tepki vereceklerini merak ediyorum .:D

Hadi kaçtım ben.